یکی از سوالات و باورهای غلط درباره مستربچ ها این است که آیا مستربچ فقط برای رنگ آمیزی پلاستک ها مورد استفاده قرار می گیرد؟ در این مقاله به بررسی این سوال پرداخته ایم. با ما همراه باشید.
در جواب این سوال که آیا تنها کاربرد مستربچ، رنگ آمیزی پلاستک ها و پلیمرهاست، باید گفت که خیر. مستربچ آمیزه غلیظی است که به صورت جامد ویا مایع است حاوی رزین حامل و پخش کننده و در صورت رنگی بودن مقدار زیادی پیگمنت یا پرکننده یا افزودنی به همراه دارد.
فرمول کلی اکثر مستربچ های رنگی از موارد زیر تشکیل شده است:
دو نوع پایدار کننده و دو نوع روان کننده داخلی و خارجی رنگینه و پایه پلیمری مورد نظر, بنابر این مستربچ هرگز یک رنگدانه تنها نیست, بلکه اغلب با دو نوع پایدار کننده و یک یا دو نوع روان کننده دیگر همراه است. با کمک مستربچ پلاستیک مورد نظر را به رنگ های مختلفی می توان در آورد.
نوع دیگری از مستربچ وجود دارد که کدر است و معمولا برای رنگ آمزی پلاستیک های غیر شفاف مورد استفاده قرار می گیرد. نکته بسیار مهم در انتخاب مستربچ, سازگاری پلاستیک با رنگ و سایر افزودنی های همراه آن مستربچ است که معمولا شرکت های سازنده, این مورد را برای مصرف کننده دقیقا مشخص می کنند.
از آنجا که مستربچ ها برای تعداد محدودی از پلاستیک های پر مصرف صنعتی ساخته می شوند, لازم است در مورد توانایی رنگ آمیزی پلاستیک ها با رنگ دانه نیز اطلاعاتی ارائه کرد. بنابر ماهیت شیمیایی پلاستیک می توان رنگ مورد نظر را برای آن انتخاب نمود. با توجه به اطلاعات بیان شده در جدول زیر مثلا پلی اتیلن, پلی پروپیلن و پی وی سی را توسط تیتان می توان به رنگ سفید در آورد و یا آنرا با اکسید های کروم به رنگ زرد یا قهوه ای در آورد. ولی از رنگ های ترکیبات آبی آهن نمیتوان در فرمولاسیون پلی اتیلن و پلی پروپیلن استفاده نمود.
برای پخش رنگ های معدنی در آمیزه, اختلاط اجزای فرمول روی دستگاه غلتک (roll mill) معمول استکه گاه از یک نرم کننده مانند (DOP) نیز استفاده می شود.
